Bijbel of Koran?

Bijbel of Koran | Conclusies

Overeenkomsten en verschillen tussen Bijbel en Koran

Het wezenlijke van de Koran (Quran) vinden we al terug in het Oude Testament: er is één God, de Schepper van hemel en aarde. In de Koran lezen we echter niet over een God die liefde is, maar alleen over een die de wet stelt en dreigt met verdoemenis, behalve voor de "rechtgeleiden", de volgers van Mohammed. Het hoofdgebod van de wet van God in de Bijbel: "Liefde voor God en de naaste", ontbreekt in de Koran. De totale vernieuwing van leven door vergeving van zonden en door herschepping naar het beeld van God, een andere kerngedachte in de Bijbel, vinden we in de Koran niet terug.

De rol van Jezus Christus en van Mohammed

In het Nieuwe Testament van de Bijbel staat Jezus Christus centraal. Hij is het die voor mensen de enige weg naar de Allerhoogste en heilige God opent (Johannes 14:6). Door zijn lijden, sterven en opstanding bewerkstelligt Jezus Christus de volledige vergeving van al onze zonden. Dit Bijbelse getuigenis aangaande Jezus Christus is in de Koran weggelaten of op Mohammed betrokken. De moslim verdient zelf zijn zaligheid door belijdenis, gebed, offergave, vasten en bedevaart (zie XI-114). Geen van de profeten in het Oude Testament van de Bijbel had enig stoffelijk belang bij het brengen van zijn boodschap, integendeel: ze stuitten op veel verzet en ellende. Het koninkrijk dat Mohammed sticht wordt zonder schroom tot koninkrijk van God verheven. Mohammed stelt dat hij namens God spreekt en richt een cultuur-, plaats- en tijdgebonden samenleving in waarin hij een centrale rol speelt.

Complexiteit en diepte

De Bijbel is een oud boek, ontstaan over een lange periode, is samengesteld uit bijdragen door veel verschillende auteurs en heeft veel verschillende thema's. De Koran daarentegen is geen diepgaand of complex boek en veel later ontstaan dan de Bijbel. De Koran geeft de visie voor een heilstaat weer van Mohammed, levend in de zevende eeuw, die doet denken aan de orthodoxe Joden die een Messias willen die alleen voor de Joden is en die een joodse heilstaat op aarde brengt. Vergelijk deze gedachten met Johannes 1 en Kolossenzen 1: 15-20 en de vele messiaanse voorspellingen in het Oude Testament. Die geven een heel ander beeld van het doel van God, namelijk dat het goede nieuws van zijn verlossing voor iedereen bedoeld is.

Het begrip rentmeester, dat op veel plaatsen in de Bijbel opduikt, is niet in de Koran te vinden. De aarde is volgens de Koran geschapen voor de mens, terwijl de Bijbel aangeeft dat God de mens als beheerder van de schepping heeft aangesteld.

Redding en verlossing

Hoewel de Koran de openbaring in de Thora en het evangelie erkent, wordt van beide op essentiële punten afgeweken. Er ontstaat in de Koran een wezenlijk ander beeld van God, die eist dat we Hem en zijn boodschapper gehoorzamen of branden. Dit staat in schril contrast met de God van de Bijbel, die we uit de gelijkenis van de verloren zoon leren kennen als onze liefhebbende Vader.

De noodzaak tot verlossing van de zonden is hoogstens fragmentarisch aangegeven. De Bijbel vertelt dat het geloof in Jezus Christus ons verlost van onze zonden. In de Koran wordt verlossing door goede daden verkregen. Jezus Christus wordt daar als Zoon van God, verlosser en zaligmaker, scherp bestreden.

Veroordeeld tot de hel

Van God wordt in de Koran gezegd dat Hij het vanaf de schepping onmogelijk gemaakt heeft aan degenen die naar de hel gaan om te gaan geloven. Zij zijn door God uitsluitend geschapen om later door hem te worden gepijnigd in de hel. De hel wordt in de Koran getekend als een plaats waar God heel bewust mensen pijnigt, niet als de plaats waar de Satan heerst. De hel wordt bewaakt door 19 engelen. Engelen slaan op de gezichten en ruggen van de ongelovigen (XXXXVII-27). Deze predestinatie is volledig onvergelijkbaar met die van Calvijn en is geheel liefdeloos. Voor christenen is het bijzonder pijnlijk zoiets te horen beweren van God.

Allen die Mohammed niet als boodschapper en gebieder aanvaarden worden naar de hel verwezen voor altijddurende pijniging. Steden moeten eerst gewaarschuwd worden; volgt er geen onderwerping dan wordt hun verwoesting als daad van God gezien.

Het nieuwe leven

In de Bijbel worden gelovigen opgeroepen om een nieuw leven te gaan leven, mogelijk gemaakt door de verlossing die Jezus Christus biedt en de hulp van de Heilige Geest. In de Koran krijgen gelovigen, gehoorzaam aan God en Mohammed een beperkte set aan goede daden opgelegd, die ze moeten verrichten.

In de Koran is er überhaupt geen sprake van de Heilige Geest, die volgens de Bijbel in de gelovige wordt uitgestort. Wanneer in Johannes 15 door Jezus gesproken wordt over de helper die Hij van de Vader zal zenden, namelijk de Heilige Geest, wordt daar volgens moslims gesproken over Mohammed (LXI-6). Jezus Christus zegt over de Heilige Geest dat zelfs zonden tegen Hem (de Zoon) worden vergeven, maar zonde tegen de Heilige Geest niet (Matteus 12: 31,32; Lucas 12: 10; Marcus 3: 28-30).

De Koran eist van gelovigen barmhartigheid, maar alleen ten opzichte van hen die gehoorzaam zijn aan God en Mohammed. Het begrip "naaste" kent de Koran niet; er wordt gesplitst in gelovigen en ongelovigen.

De hemel is een "gaarde van geneucht": een plaats waar de volgers van Mohammed voor eeuwig alles krijgen wat ze begeren, inclusief maagden. Wat vrouwen krijgen is onduidelijk.

Tenslotte

Er zijn zeker overeenkomsten tussen de Bijbel en de Koran, maar de verschillen overheersen bij nadere inspectie. Hier heeft u onze conclusies gelezen, maar we hopen dat u uw eigen conclusies zult trekken na zorgvuldige bestudering van Koran en Bijbel.